Feature

Τι να βάλετε στη δημοσιογραφική βαλίτσα για το καλοκαίρι

Η ομάδα του iMEdD συγκέντρωσε και προτείνει βιβλία, podcast, σειρές και ντοκιμαντέρ, από δημοσιογράφους ή για δημοσιογράφους, που αξίζουν τον χρόνο μας στις διακοπές.

Το εξώφυλλο του βιβλίου On All Fronts: The Education of a Journalist

Το βιβλίο On All Fronts: The Education of a Journalist 

Σε αυτή τη δυνατή αυτοβιογραφία, η βραβευμένη πολεμική ανταποκρίτρια Κλαρίσα Γουόρντ (Clarissa Ward) μας ξεναγεί  στο προσωπικό της ταξίδι — από μια νεαρή ασκούμενη, γεμάτη περιέργεια, σε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα της δημοσιογραφίας πρώτης γραμμής. Καλύπτοντας συγκρούσεις στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και σε άλλες εμπόλεμες ζώνες, αναλογίζεται το προσωπικό και επαγγελματικό κόστος του να καταγράφεις ιστορίες από τα πιο επικίνδυνα μέρη του κόσμου — και τι σημαίνει να λες ιστορίες που οι περισσότεροι προτιμούν να αγνοούν. 

Η Γουόρντ γράφει με ειλικρίνεια, σεμνότητα και οξυδέρκεια για την αδρεναλίνη, τον φόβο και το συναισθηματικό βάρος της δουλειάς. Δεν είναι απλώς ένα βιβλίο για τον πόλεμο — είναι για την ταυτότητα, τον σκοπό και τη βαθιά ανάγκη να επιστρέφεις ξανά και ξανά στην πρώτη γραμμή. Για κάθε δημοσιογράφο που έχει αναρωτηθεί «γιατί το κάνω αυτό;», αυτό το βιβλίο δίνει μια σπάνια, ανθρώπινη απάντηση. Ένα καθηλωτικό ανάγνωσμα για το καλοκαίρι που θα συνεχίσει να σε απασχολεί και μετά την τελευταία σελίδα.  —Νάνσυ Τάση

To εξώφυλλο του podcast "City of the Rails"

To podcast City of the Rails

Όταν η κόρη της δημοσιογράφου Ντανέλ Μόρτον (Danelle Morton) εξαφανίζεται στον υπόγειο κόσμο του «train hopping», εκείνη αποφασίζει να την ακολουθήσει — σε σιδηροδρομικούς σταθμούς, βαγόνια και ξεχασμένες γωνιές της Αμερικής. Το City of the Rails είναι μια σειρά podcast, δέκα επεισοδίων, που καταγράφει το οδοιπορικό της Μόρτον σε όλη τη χώρα, συναντώντας αστυνομικούς των σιδηροδρόμων, σύγχρονους άστεγους και ταξιδιώτες που έχουν επιλέξει να ζουν αντισυστημικά. 

Αυτό δεν είναι ένα ταξίδι αναψυχής — αλλά ένα ταξίδι αυτογνωσίας και σύγκρουσης. Όπως το Into the Wild, το City of the Rails διερευνά τη γοητεία της απόλυτης ελευθερίας και το τίμημα του να ζεις έξω από την «κανονικότητα». Είναι, επίσης, μια ιστορία για την ίδια την Αμερική: τους ανοιχτούς της ορίζοντες, τις ξεχασμένες ιστορίες και τις αντιφάσεις της. Ζεστό, απρόβλεπτο και ανθρώπινο — ιδανικό για να σας κρατήσει συντροφιά σε ένα καλοκαιρινό road trip. —Ελένη Κασίμου

To βιβλίο Empire of AI

«To Empire of AI (“H Aυτοκρατορία της Τεχνητής Νοημοσύνης”) αφηγείται, από τα ενδότερα, την ιστορία της OpenAI, ώστε να κατανοήσουμε την εποχή που διανύουμε: την εντυπωσιακή συγκέντρωση εξουσίας από την τεχνολογική ελίτ και την απειλή που αυτή συνιστά για τη δημοκρατία […] Το βιβλίο θέτει το θεμελιώδες ερώτημα: πώς μπορούμε να ελέγξουμε την τεχνητή νοημοσύνη; Και, το πιο σημαντικό: ποιος πρέπει να τη διαχειρίζεται; Το μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το δικό μας μέλλον —και με το ερώτημα εάν ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος ή χειρότερος», έγραφε η ίδια η συγγραφέας, η αμερικανίδα δημοσιογράφος Κάρεν Χάο (Karen Hao), σε ανάρτησή της στο LinkedIn, πριν από την κυκλοφορία του βιβλίου της, που αποτελεί κορύφωση μακροχρόνιας δημοσιογραφικής της έρευνας για την τεχνητή νοημοσύνη, βασισμένης σε περισσότερες από 300 συνεντεύξεις, υλικό αλληλογραφίας και εσωτερικά έγγραφα.  

Πρόκειται για ένα βιβλίο που, πλέον, αφορά τον καθένα μας. Το διαβάζω, επειδή η ευφυΐα και ο χειμαρρώδης λόγος της Κάρεν Χάο, που είχα τη χαρά να γνωρίσω από κοντά, δεν χορταίνεται, διότι όλοι πρέπει να μάθουμε και να κατανοήσουμε την αλήθεια για τα εργατικά χέρια που χρειάζεται η τεχνητή νοημοσύνη και γιατί… ποιος δημοσιογράφος μένει ασυγκίνητος μπροστά σε ένα masterclass έρευνας για την εξουσία που ασκεί η Σίλικον Βάλεϊ στους πολλούς;  —Κέλλυ Κική

H αφίσα του ντοκιμαντέρ

Το ντοκιμαντέρ Surveilled

Στον εναρκτήριο μονόλογό του, στην τελετή απονομής για τις Χρυσές Σφαίρες το 2020, ο Ρίκι Ζερβέ (Ricky Gervais) έκανε το εξής σχόλιο: «Σε αυτήν την αίθουσα βρίσκονται μερικά από τα πιο ισχυρά στελέχη της τηλεόρασης και του κινηματογράφου στον κόσμο, αλλά έχουν όλοι κάτι κοινό: όλοι τους φοβούνται τον Ρόναν Φάροου» (Ronan Farrow).  

Δύο χρόνια νωρίτερα, ο Φάροου είχε γίνει παγκόσμια γνωστός για τις αποκαλύψεις του στο περιοδικό New Yorker, που εξέθεταν για πρώτη φορά τον Χάρβεϊ Γουάινστιν (Harvey Weinstein), με αποτέλεσμα να ξεσπάσει ένα σκάνδαλο που όχι μόνο ξεμπρόστιασε τη σόουμπιζ, αλλά και οδήγησε σε ένα κοινωνικό κύμα διαμαρτυρίας με χαρακτηριστικά που μάλλον κανείς δεν περίμενε έως τότε. Παρόλο που πήρε βραβείο Πούλιτζερ για τις αποκαλύψεις του, αυτό δεν ήταν το μόνο δημοσιογραφικό επίτευγμα του γιου της Μία Φάροου και του Γούντι Άλεν, αλλά είχαν προηγηθεί και θα ακολουθούσαν πολλά ακόμα.  

Η έρευνα που παρουσιάζει στο ντοκιμαντέρ Surveilled, που κυκλοφόρησε στα τέλη του 2024, καταπιάνεται με τη βιομηχανία λογισμικών παρακολούθησης —μία πρακτική που χρησιμοποιείται πλέον παγκοσμίως από ανεπίσημους ή επίσημους φορείς (συχνά κρατικούς), καταρρίπτοντας κάθε αρχή ιδιωτικότητας αλλά και ελευθερίας του λόγου. Εδώ, ο Φάροου εστιάζει στο Pegasus, ένα spyware που έχει απασχολήσει και την Ελλάδα, πριν το σκάνδαλο του Predator, μάλιστα. —Αναστασία Μουμτζάκη

To εξώφυλλο του βιβλίου Our dear friends in Moscow

To βιβλίο Our Dear Friends in Moscow

Η Ίρινα Μπορόγκαν (Irina Borogan) και ο Αντρέι Σολντάτοφ (Andrei Soldatov) θεωρούνται οι κορυφαίοι δημοσιογράφοι για θέματα των ρωσικών υπηρεσιών ασφαλείας. Mέσα από δουλειά χρόνων και σημαντικών δημοσιογραφικών ερευνών, οι ιδρυτές του Agentura.ru έχτισαν τη φήμη τους, αποκαλύπτοντας ένα από τα πιο αδιαφανή και επικίνδυνα συστήματα στον κόσμο – ένα ρεπορτάζ τόσο ευαίσθητο, που τελικά τους οδήγησε στην εξορία. 

Το πιο πρόσφατο βιβλίο τους, που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο 2025, με τίτλο Our Dear Friends in Moscow («Οι αγαπημένοι μας φίλοι στη Μόσχα»), είναι προσωπικό: ερευνά τον στενό κύκλο φίλων τους δημοσιογράφων στη Μόσχα, από τις αρχές του 2000 και την εκκίνηση της ανόδου του Βλαντίμιρ Πούτιν στην εξουσία μέχρι σήμερα. Καθώς η Ρωσία δοκιμάστηκε μέσα από δραματικά γεγονότα, δύσκολες αποφάσεις ελήφθησαν και φιλίες διαλύθηκαν. 

Από μέλη μιας ελπιδοφόρας νέας γενιάς ρεπόρτερ, η Ίρινα και ο Αντρέι πλέον ερευνούν πώς ένας από τους πιο στενούς τους φίλους τους κατέταξε στη λίστα με τους «εχθρούς του λαού» και γράφουν ένα βιβλίο για το πώς μπορεί να εξελιχθεί η ζωή και η φιλία μέσα στη δημοσιογραφία, όταν όλος ο κόσμος σου αλλάζει. —Άγγελος Πετρόπουλος 

To βιβλίο The Ministry for the Future

Το βιβλίο The Ministry for the Future του Κιμ Στάνλει Ρόμπινσον (Kim Stanley Robinson) είναι ένα ξεχωριστό ταξίδι στο μέλλον μας, μια ιστορία που, αν και επιστημονικής φαντασίας, τη νιώθεις τρομακτικά επίκαιρη. Στις σελίδες του, ξεδιπλώνονται οι προσπάθειες ενός νέου οργανισμού, του Υπουργείου για το Μέλλον, που ιδρύθηκε για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των μελλοντικών γενεών, εν μέσω μιας κλιματικής κρίσης η οποία έχει πλέον φτάσει στο απροχώρητο.  

Γιατί να το προτείνω φέτος για τις διακοπές σας; Διότι ξεφεύγει από τα συνηθισμένα και προσφέρει απαιτητική ανάγνωση που προκαλεί σκέψη και κατανόηση της κλιματικής κρίσης. Πρόκειται για ένα μείγμα φανταστικών αφηγήσεων και επιστημονικών γνώσεων, περιγράφοντας τόσο τις προκλήσεις όσο και τις δυνατότητες υπέρβασης της κλιματικής κρίσης και παρέχοντας πολυφωνία στην οπτική του θέματος. Ενθαρρύνει την ελπίδα, παρουσιάζει πρακτικές λύσεις και ένα μέλλον όπου η ανθρωπότητα μπορεί να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή, ενώ προσφέρει μια ιδιαίτερη προσέγγιση στην κατανόηση των γεωπολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Όπως γράφτηκε και στο The Spinoff, «το βιβλίο είναι πολλά πράγματα, αλλά ποτέ δεν είναι βαρετό… επιδίδεται σε άγριες αλλαγές ύφους… μια αμείλικτη, γρήγορη, απολύτως καθηλωτική ιστορία του κοντινού μας μέλλοντος». Το The Ministry for the Future μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για ερευνητικά δημοσιογραφικά πρότζεκτ. Ενώ το διάβαζα, δεν μπορούσα παρά να φανταστώ τον εαυτό μου να εισχωρεί στο μυαλό –όχι του Τζον Μάλκοβιτς– αλλά του Μπαράκ Ομπάμα, καθώς είναι από τα αγαπημένα του βιβλία. Το βιβλίο μας προσκαλεί να ονειρευτούμε δυνατές λύσεις, προσφέροντας πνευματική απόδραση που είναι τόσο εποικοδομητική, όσο και συναρπαστική. Είναι μια πρόκληση για προβληματισμό, ακόμα και κάτω από τον ήλιο. —Νικόλας Αρώνης

Η σειρά Bodkin

Ένας Αμερικανός παρουσιαστής podcast ταξιδεύει σε μια απομονωμένη ιρλανδική πόλη, για να ερευνήσει τη μυστηριώδη εξαφάνιση τριών ανθρώπων κατά τη διάρκεια ενός τοπικού φεστιβάλ, πριν από χρόνια. Μαζί του είναι μια σκληροτράχηλη δημοσιογράφος της εφημερίδας Guardian και μια ιδεαλίστρια βοηθός, με στόχο να δημιουργήσουν ένα συναρπαστικό podcast για ένα αληθινό έγκλημα. Όμως, όσο πιο βαθιά σκάβουν, τόσο περισσότερη αντίσταση συναντούν από τους ντόπιους — και τόσο πιο περίπλοκη γίνεται η ιστορία. 
 
Το Bodkin (Netflix, 2024) προσφέρει μια έξυπνη, σκοτεινά χιουμοριστική ματιά στη δημοσιογραφία, την κουλτούρα των podcast και την ηθική της αφήγησης. Aναδεικνύει τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αναζήτηση της αλήθειας και τη διασκέδαση, δείχνοντας πώς οι αφηγηματικές επιλογές μπορούν να διαμορφώσουν — ή να διαστρεβλώσουν — την πραγματικότητα. Α, και είναι πραγματικά εύληπτο και διασκεδαστικό να το παρακολουθήσεις — ιδανικό για καλοκαιρινό «binge-watching». —Βάσω Μπατσομήτρου

To βιβλίο You Can Kill Each Other After I Leave

Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Πατρικ Στρίκλαντ (Patrick Strickland) έφτασε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2015, με σκοπό να καλύψει την προσφυγική κρίση στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, την Αθήνα και την Ειδομένη. Η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, υπό τον μανδύα πολιτικού κόμματος, ήταν στη Βουλή, όμως μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα (2013) ο ηγετικός πυρήνας της οργάνωσης ήταν στη φυλακή. Παρ’ όλ’ αυτά, τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής βρίσκονταν ακόμη στον δρόμο και, με αφορμή το προσφυγικό, κλιμάκωναν την εκστρατεία τρόμου.  

Ο Στρίκλαντ επισκέφθηκε τα ελληνικά νησιά που υποδέχονταν χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες και αντιστέκονταν σε ξενοφοβικές/ρατσιστικές ομάδες. Επισκέφθηκε, επίσης, αναρχικές καταλήψεις στο κέντρο της Αθήνας που παρείχαν στέγη στους πρόσφυγες. Το βιβλίο είναι δείγμα καλής δημοσιογραφίας για όσους αντιστάθηκαν στην άνοδο της ακροδεξιάς. Είναι, επίσης, μια εμπειρική ανάλυση για το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα και την Ευρώπη, στο δεύτερο μισό της ελληνικής κρίσης χρέους. —Κώστας Κουκουμάκας 

Η σειρά ντοκιμαντέρ Trainwreck

Η σειρά ντοκιμαντέρ Trainwreck (Netflix, 2025) εξερευνά τις «πολιτισμικές καταστροφές». Από το Woodstock του ’99 μέχρι την περιβόητη «κρουαζιέρα των κοπράνων» και τον εθισμένο στο κρακ, πρώην δήμαρχο του Τορόντο, Rob Ford, η σειρά ρίχνει φως σε γεγονότα που ξέφυγαν πλήρως από τον έλεγχο. Ποιος είναι  ρόλος του κοινού, πώς παρουσιάζουν τα ΜΜΕ τα γεγονότα, και πώς έχουν αποτύχει οι θεσμοί μας;  

Βλέπεται πραγματικά μονορούφι και δεν είναι απλώς μια σκανδαλοθηρική σειρά ντοκιμαντέρ. Αποτελεί μια μελέτη για το πώς ένα γεγονός μπορεί να μετατραπεί σε θέαμα, πώς διαφορετικές αφηγήσεις χτίζονται με βάση τη ψυχολογία της μάζας, ποιος είναι ο ρόλος των ΜΜΕ στην κλιμάκωση ή την αποκλιμάκωση μιας κρίσης —και, τελικά, ποιος φέρει την ευθύνη να πει την αλήθεια. —Σίλια Τσίγκα

To βιβλίο Ένα σκοτεινό δωμάτιο, 1967-1974

O Αλέξης Παπαχελάς γράφει για κάποιες από τις πιο κρίσιμες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας. Ως αποτέλεσμα μιας ερευνητικής δουλειάς 25 χρόνων, αυτό το βιβλίο, περιγράφει λεπτομερώς την ανατροπή του δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου από τον δικτάτορα Δημήτρη Ιωαννίδη, στις 25 Νοεμβρίου του 1973, αλλά και την τραγωδία στην Κύπρο που ακολούθησε τον Ιούλιο της επόμενης χρονιάς και η οποία οδήγησε στην κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού από την Τουρκία. Το βιβλίο φέρνει στην επιφάνεια άγνωστα ντοκουμέντα και εστιάζει σε μια κρίσιμη παράμετρο: τον ρόλο των Αμερικανών και της CIA στα ελληνικά πράγματα εκείνη την περίοδο.  Ένα must read για κάθε νέο (αλλά και παλιό) δημοσιογράφο που θέλει να εντρυφήσει στην ιστορική και δημοσιογραφική έρευνα για τη σκοτεινή περίοδο της Επταετίας. —Γιώργος Σχοινάς

Η εφαρμογή Google Arts & Culture

Μια δωρεάν εφαρμογή που σου επιτρέπει να εξερευνήσεις έργα τέχνης, μουσεία, μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς και οπτικές αφηγήσεις από όλο τον κόσμο. 

To προτείνω, διότι δεν είναι όλα τα καλοκαιρινά «αναγνώσματα» λέξεις πάνω σε χαρτί. Κάποιες φορές είναι εικόνες, ήχοι, μικρές παύσεις. Άνοιξε την εφαρμογή και μπορεί να βρεθείς μέσα σε ένα σπήλαιο στο Λασκώ, στα σκαλιά του Met ή να διαβάζεις ένα γράμμα που γράφτηκε πριν από αιώνες. Μπορείς να κάνεις ζουμ σε λεπτομέρειες έργων, να χαθείς σε εικονικές εκθέσεις από το Τόκιο έως την Πόλη του Μεξικού ή να βγάλεις μια selfie και να γνωρίσεις τον Αναγεννησιακό σου σωσία. 

Κάποιες φορές, η καλή δημοσιογραφία ξεκινά απλώς από το να παρατηρείς, και αυτή η εφαρμογή σου μαθαίνει να βλέπεις περισσότερα. Είναι γεμάτη παράξενες, όμορφες λεπτομέρειες που δεν ήξερες ότι έψαχνες. Για εκείνες τις μέρες που δεν πας πουθενά, δεν κάνεις τίποτα, αλλά θέλεις να νιώσεις κάτι. —Αθηνά Θανάση

To εξώφυλλο του βιβλίου Autocracy, Inc

To βιβλίο Autocracy, Inc.

Γιατί ανθίζει η απολυταρχία; Μήπως, τελικά, είχαν εξαπατηθεί όλοι εκείνοι οι Δυτικοί πολιτικοί που, δεκαετίες πριν, προώθησαν το εμπόριο με αυταρχικά καθεστώτα, πιστεύοντας ότι έτσι θα ενίσχυαν τη δημοκρατία; 

Η Αν Απλμπάουμ (Anne Applebaum), ιστορικός και αρθρογράφος του Atlantic, πάντα έχει ενδιαφέροντα πράγματα να πει, και ανυπομονώ να δω πώς ξετυλίγει το επιχείρημα ότι η Οστπολιτίκ, το «άνοιγμα» προς την Κίνα και άλλες εμπορικές συμφωνίες με αμφιλεγόμενους ηγέτες ανά τον κόσμο ενίσχυσαν και εδραίωσαν τα καθεστώτα τους — αντί να τα ωθήσουν προς τον φιλελευθερισμό. Η ίδια διερευνά πώς σήμερα τα καθεστώτα αυτά είναι οικονομικά διασυνδεδεμένα και αλληλοστηρίζονται διπλωματικά,  ανεξάρτητα από την επίσημη ιδεολογία τους, καθώς όλα αντλούν τα έσοδά τους από τον ίδιο αγοραστή: τη Δύση. —Φοίβη Φρονίστα

Το εξώφυλλο του βιβλίου "Οι πόρτες της Κυψέλης"

To βιβλίο Οι Πόρτες της Κυψέλης

Οι Πόρτες της Κυψέλης της Eleanor Lines είναι ένα λιτό και καλαίσθητο αφιέρωμα στη σιωπηλή κομψότητα του αθηναϊκού μοντερνισμού. Με 100 χειροποίητα σχέδια σιδερένιων πορτών της μεταπολεμικής περιόδου —όλα τυπωμένα σε μια εντυπωσιακή απόχρωση του μπλε και τοποθετημένα στον χάρτη σύμφωνα με την πραγματική τους θέση. Το βιβλίο προσκαλεί τον αναγνώστη να ανακαλύψει ξανά την καθημερινή τέχνη σε μία από τις πιο πολυπολιτισμικές γειτονιές της Αθήνας. 

Ένα διεισδυτικό δοκίμιο του δημοσιογράφου Νίκου Βατόπουλου προσθέτει ιστορικό και πολιτιστικό βάθος, κάνοντας αυτό το έργο τόσο μια εικαστική περιπλάνηση όσο και μια στοχαστική αφήγηση της πόλης. —Ευγένιος Καλοφωλιάς

To βιβλίο Feeding the Machine

Πριν από μια δεκαετία, τα δεδομένα θεωρούνταν το νέο πετρέλαιο. Σήμερα, χρησιμοποιούμε καθημερινά εργαλεία που λειτουργούν με τεχνητή νοημοσύνη, αλλά σπάνια σκεφτόμαστε το παγκόσμιο ανθρώπινο εργατικό δυναμικό που τα υποστηρίζει. To «Feeding the Machine: The Hidden Human Labour Powering AI» βασίζεται σε εκατοντάδες συνεντεύξεις με εργαζομένους, οι οποίοι παραμένουν σκόπιμα μακριά από τη δημοσιότητα και είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία αυτών των συστημάτων. Πρόκειται για διορθωτές δεδομένων (data annotators), διαχειριστές περιεχομένου (content moderators), εργαζόμενους σε αποθήκες και καλλιτέχνες, οι οποίοι με την αόρατη, χαμηλά αμειβόμενη εργασία τους συντηρούν ολόκληρη τη βιομηχανία της τεχνητής νοημοσύνης. Το βιβλίο, εμβαθύνει επίσης στις ιστορίες εκμετάλλευσης: μέσω της αποικιοκρατίας, λόγω της φυλής και του φύλου, καθώς και στις διαρθρωτικές ανισότητες εντός της τεχνολογικής βιομηχανίας. Οι τρεις συγγραφείς είναι ερευνητές στο Oxford Internet Institute, οι οποίοι έχουν πραγματοποιήσει εκτεταμένες επιτόπιες έρευνες σε όλο τον κόσμο, από την Ανατολική Αφρική έως τη Βόρεια Αμερική. Αυτό το αποκαλυπτικό βιβλίο αμφισβητεί τους κοινούς μύθους σχετικά με την αυτονομία της τεχνητής νοημοσύνης, ρίχνοντας φως στο πραγματικό ανθρώπινο κόστος που κρύβεται πίσω από τη σημερινή τεχνολογία. —Κατερίνα Βουτσινά

To podcast The Outlaw Ocean

Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος Ίαν Ουρμπίνα (Ian Urbina) ρίχνει φως στις άγνωστες ιστορίες της ανοιχτής θάλασσας. Από περιβαλλοντικές καταστροφές μέχρι παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Ουρμπίνα επιστρέφει, με μια δεύτερη σεζόν ερευνητικής δημοσιογραφίας, στα μέρη που ο εθνικός νόμος παύει να ισχύει. Το podcast είναι μια ισχυρή υπενθύμιση ότι σημαντικές δημοσιογραφικές ιστορίες μπορούν να αναδυθούν από τα πιο απρόσμενα μέρη. Και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, μιας εποχής που για πολλούς από εμάς συνδέεται με τα νερά της Μεσογείου, είναι σημαντικό να θυμόμαστε τι συμβαίνει πέρα από τον γαλάζιο ορίζοντα. —Χρυσούλα Μαρίνου

Λογότυπο Άδειας Χρήσης Creative Commons Non Commercial International