Crisis Reporting Resource

Βασικές πληροφορίες σχετικά με το Ισραήλ, τη Γάζα, την Παλαιστίνη και τη Χαμάς για δημοσιογράφους περιφερειακού Τύπου 

Οι εργαζόμενοι στις αίθουσες σύνταξης παλεύουν να ενημερωθούν για αυτό που είναι αναμφισβήτητα η πιο περίπλοκη σύγκρουση στον κόσμο

Το πρωτότυπο άρθρο δημοσιεύθηκε από το Poynter στις 13/10/2023 και αναδημοσιεύθηκε από το iMEdD κατόπιν άδειας. Η αναδημοσίευση του απαιτεί άδεια από τον εκδότη.

Ο πόλεμος ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς έχει τις ρίζες του στην περίπλοκη πολιτική κατάσταση, τον στρατιωτικό έλεγχο και τις θρησκείες της περιοχής. Σε κάθε αίθουσα σύνταξης στις Ηνωμένες Πολιτείες, πλήθος δημοσιογράφων προσπαθούν να ενημερωθούν για την πιο περίπλοκη, αναμφισβήτητα, σύγκρουση στον κόσμο.

Ξαφνικά, οι ειδικοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι γραφίστες, οι υπεύθυνοι για τη συμμετοχή του κοινού, οι συντάκτες ύλης και οι οπτικοί δημοσιογράφοι έρχονται αντιμέτωποι με έναν τεράστιο όγκο ρεπορτάζ σχετικά με τον πόλεμο και τις εγχώριες αντιδράσεις.

Ενώ υπάρχουν πολλές πηγές πληροφοριών, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι τόσο η Χαμάς όσο και η ισραηλινή κυβέρνηση έχουν συμφέρον να παρουσιάσουν τη δική τους πλευρά σχετικά με τον πόλεμο. Ως προς τους δημοσιογράφους, η δεοντολογική αρχή της ανεξαρτησίας απαιτεί από τους ειδησεογραφικούς οργανισμούς να είναι ανοικτοί στην πληρότητα και στην ακρίβεια.

Ακολουθεί ένας οδηγός με τις βασικές πληροφορίες, που θα σας βοηθήσουν να αποφύγετε κάποιο σοβαρό ατόπημα.

Παλαιστίνιοι 

Οι Παλαιστίνιοι ήταν η κυρίαρχη πληθυσμιακή ομάδα που κατοικούσε στη γη όπου ιδρύθηκε το Ισραήλ το 1948. 

Ακολουθεί ένα ακριβές ιστορικό, σύμφωνα με το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων

Το κράτος του Ισραήλ δημιουργήθηκε από τη Βρετανική Εντολή στην Παλαιστίνη, όπου τότε κατοικούσαν περίπου 1,2 εκατομμύρια Άραβες. Αφού περισσότεροι από 700.000 από αυτούς εκδιώχθηκαν ή έφυγαν κατά την αποκαλούμενη από τους Άραβες Νάκμπα, ή αλλιώς Ημέρα της Καταστροφής, περίπου 150.000 παρέμειναν στο νέο κράτος και έγιναν αυτομάτως πολίτες, απαρτίζοντας περίπου το ήμισυ του πληθυσμού του Ισραήλ. Σε αντίθεση με τους Εβραίους πολίτες, οι Άραβες πολίτες του Ισραήλ υπόκειντο σε στρατιωτικό καθεστώς μέχρι το 1966. Σήμερα, περίπου το 21% του πληθυσμού του Ισραήλ είναι Άραβες, συνολικά περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι. Όλοι είναι πολίτες του Ισραήλ, εκτός από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, οι οποίοι είναι μόνιμοι κάτοικοι, ένας προσδιορισμός που τους εξασφαλίζει λιγότερα δικαιώματα. Η πλειονότητα των Αράβων πολιτών είναι σουνίτες μουσουλμάνοι, αν και υπάρχουν πολλοί χριστιανοί όπως επίσης και Δρούζοι, οι οποίοι ασπάζονται συχνότερα την ισραηλινή ταυτότητα. Μοιράζονται ιστορία, πολιτισμό και οικογενειακούς δεσμούς με τους Παλαιστίνιους Άραβες που ζουν στη Δυτική Όχθη, στη Γάζα και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, καθώς και με τους παλαιστινιακούς πληθυσμούς της διασποράς στην Ιορδανία, στον Λίβανο, στη Συρία και σε άλλες χώρες.

Το ισραηλινό Σύνταγμα ονομάζεται Βασικοί Νόμοι του Ισραήλ. Σύμφωνα με ανθρωπιστικές οργανώσεις, περιλαμβάνει 55 νόμους που επιτρέπουν διακρίσεις εις βάρος Παλαιστινίων πολιτών στο Ισραήλ και/ή Παλαιστινίων κατοίκων των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών. 

Το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων σημειώνει: «Τα αραβικά πολιτικά κόμματα αγωνίζονται εδώ και καιρό να εκπροσωπηθούν στην ισραηλινή κυβέρνηση και πολλοί Άραβες έχουν εκφράσει ανησυχία για την ηγεσία των δεξιών Εβραίων πολιτικών, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου». 

Τα αραβικά κόμματα κατέχουν σήμερα 10 έδρες στην Κνέσετ (στο κοινοβούλιο του Ισραήλ). Άραβες έχουν υπηρετήσει ως δικαστές, διπλωμάτες και σε άλλες θέσεις επιρροής, αλλά σε μεγάλο βαθμό δεν εκπροσωπούνται στην ισραηλινή κυβέρνηση. 

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, 170.000 άτομα αναγνωρίζονται ως Παλαιστίνιοι. Αυτό το πρόσφατο άρθρο των New York Times καταγράφει την πολυπλοκότητα των αντιδράσεών τους στην πρόσφατη κήρυξη πολέμου. 

Ισραήλ 

Οι περισσότεροι από τους 9 εκατομμύρια κατοίκους του Ισραήλ είναι Εβραίοι. Αλλά το Ισραήλ βρίσκεται επίσης στο επίκεντρο του Ισλάμ και του Χριστιανισμού. 

Στα τέλη του 19ου αιώνα και μέχρι τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εμφανίστηκε ένα σημαντικό κίνημα των Εβραίων, γνωστό ως Σιωνισμός, το οποίο είχε τόσο θρησκευτικές όσο και πολιτικές προεκτάσεις. Οι σιωνιστές είχαν ως κεντρικό στόχο την εδραίωση της Παλαιστίνης ως εβραϊκής πατρίδας. Στις τέσσερις δεκαετίες που ακολούθησαν, με αφετηρία το 1882, περίπου 70.000 Εβραίοι μετανάστευσαν εκεί

Το 1917, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Άρθουρ Τζέιμς Μπάλφουρ υπέβαλε επιστολή προθέσεων υπέρ της δημιουργίας μιας εβραϊκής πατρίδας στην Παλαιστίνη. Ο παράλληλος στόχος της Διακήρυξης Μπάλφουρ ήταν να εξασφαλίσει την υποστήριξη των Εβραίων προς τους Συμμάχους στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Άραβες αντιτάχθηκαν στην πρόταση επειδή φοβόντουσαν ότι μια εβραϊκή πατρίδα θα σήμαινε ότι οι ίδιοι θα μετατρέπονταν σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας. 

Η εβραϊκή μετανάστευση στο Ισραήλ επιταχύνθηκε μετά το Ολοκαύτωμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, κατά το οποίο η ναζιστική Γερμανία εξολόθρευσε 6 εκατομμύρια Εβραίους. 

Το 1948, το Ισραήλ έγινε ανεξάρτητο κράτος, όχι πλέον υπό βρετανική κυριαρχία. Οι Άραβες απέρριψαν το σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών το οποίο, εκτός από το να καταστήσει το Ισραήλ ξεχωριστό κράτος, διχοτόμησε επίσης ένα τμήμα του ως αραβικό κράτος. Την ίδια χρονιά, η Αίγυπτος, η Ιορδανία, το Ιράκ, η Συρία και ο Λίβανος τάχθηκαν ενάντια στο Ισραήλ στον λεγόμενο αραβοϊσραηλινό πόλεμο. Δύο χρόνια αργότερα, οι μάχες έληξαν με τη Δυτική Όχθη (που ονομάστηκε έτσι επειδή βρίσκεται στη δυτική όχθη του ποταμού Ιορδάνη) να περιέρχεται στην Ιορδανία και τη Λωρίδα της Γάζας, που συνορεύει με την Αίγυπτο, να καθίσταται αιγυπτιακό έδαφος. 

Στα χρόνια που ακολούθησαν, έγιναν οκτώ σημαντικοί πόλεμοι ανάμεσα σε Άραβες και Εβραίους. Ο ένας αφορούσε τον έλεγχο της διώρυγας του Σουέζ. Το 1967, το Ισραήλ κατέλαβε τον έλεγχο της Γάζας. 

Το Ισραήλ έχει βρεθεί σε πόλεμο με τη Χαμάς πολλές φορές, συμπεριλαμβανομένων συγκρούσεων το 2008, το 2012, το 2014, το 2021 και το 2023. Χωρίς να υπολογίζονται οι νεκροί από τις τελευταίες επιθέσεις, περισσότεροι από 170 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας από τις αρχές του 2023, σύμφωνα με την ομάδα ανθρωπίνων δικαιωμάτων Παγκόσμιο Κέντρο για την Ευθύνη Προστασίας (Global Centre for the Responsibility to Protect). 

Το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων των Ηνωμένων Εθνών συλλέγει στοιχεία σχετικά με τις ισραηλινές και παλαιστινιακές απώλειες στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και στο Ισραήλ από το 2008. Το γραφείο αναφέρει: «Κατά κανόνα, για να καταχωρηθεί ένα περιστατικό στη βάση δεδομένων πρέπει να επικυρωθεί από τουλάχιστον δύο ανεξάρτητες και αξιόπιστες πηγές». Ορισμένα δεδομένα βασίζονται σε δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης. Τα δεδομένα είναι ενημερωμένα έως τα μέσα Σεπτεμβρίου του 2023. Χρησιμοποιώντας αυτά τα δεδομένα, μπορείτε να πάρετε μια ιδέα για το ιστορικό των τραυματισμών και των θανάτων που σημειώθηκαν από όλες τις πλευρές και να δώσετε το υπόβαθρο των σημερινών εχθροπραξιών. 

Ένα βασικό ζήτημα μεταξύ της Χαμάς και του Ισραήλ είναι ότι παρόλο που 135 κράτη μέλη του ΟΗΕ αναγνωρίζουν την Παλαιστίνη ως έθνος-κράτος, το Ισραήλ δεν το αναγνωρίζει. Εδώ και χρόνια, η διεθνής κοινότητα παροτρύνει τους ηγέτες του Ισραήλ και της Παλαιστίνης να καταλήξουν σε μια συμφωνία που θα οδηγήσει σε μια λύση δύο κρατών, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να επιτευχθεί συμφωνία για τα σύνορα. Οι Άραβες κατηγορούν το Ισραήλ ότι ενθαρρύνει τους Εβραίους να αποικίζουν παλαιστινιακές περιοχές, ακόμη και όταν δηλώνει ότι υποστηρίζει μια συμφωνία δύο κρατών. Τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας μοιάζουν να τερματίζουν κάθε προοπτική για μια συμφωνία για δύο κράτη, αν μη τι άλλο επειδή το Ισραήλ δεν θα διαθέτει καμία αξιόπιστη οντότητα για να εκπροσωπήσει τους κατοίκους της Γάζας. 

Τα δύο τρίτα των Αμερικανών λένε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να υποστηρίξουν δημοσίως το Ισραήλ στον πόλεμο μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του NPR/PBS NewsHour/Marist, αλλά υπάρχουν μεγάλες γενεαλογικές και φυλετικές διαφοροποιήσεις ως προς το ερώτημα αυτό. Η ίδια δημοσκόπηση διαπίστωσε ότι η επίσημη υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Ισραήλ έχει καταστήσει τη Μέση Ανατολή ασφαλέστερη. Ωστόσο, η Generation Z και οι Millennials ήταν η μόνη ομάδα στην οποία η πλειοψηφία (54%) δήλωσε ότι η υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Ισραήλ καθιστά την περιοχή πιο επικίνδυνη. Οι μη λευκοί Αμερικανοί λένε ότι η υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Ισραήλ καθιστά την περιοχή πιο επικίνδυνη. 

Γάζα 

Η Γάζα ή Λωρίδα της Γάζας είναι μια έκταση γης, μήκους 40 χιλιομέτρων και πλάτους 9,5 χιλιομέτρων, κατά μήκος της Μεσογείου, που συνορεύει με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Εκεί ζουν 2,1 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι. 

Είναι περίκλειστη με τείχη και φράχτες. Οι ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκφράζουν εδώ και καιρό τις ανησυχίες τους σχετικά με τις συνθήκες που επιβάλλει το Ισραήλ στη Γάζα. 

Η Αίγυπτος είχε τον έλεγχο της Γάζας από το 1948. Το Ισραήλ τον κατέλαβε το 1967 και κατείχε τη Γάζα μέχρι το 2005, οπότε και παραχώρησε την περιοχή σε έλεγχο τοπικής αυτοδιοίκησης. 

Ο παλαιστινιακός λαός έχει υποστεί δεκαετίες ισραηλινών περιορισμών, και περίπου οι μισοί από τους κατοίκους της Γάζας ζουν σε συνθήκες ανέχειας. Τον Σεπτέμβριο του 2023, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δήλωσε

Τα χρόνια απομόνωσης και οι συνεχείς συγκρούσεις έχουν φέρει την οικονομική ανάπτυξη της Γάζας σε μεγάλη υστέρηση σε σχέση με εκείνη της Δυτικής Όχθης. Το 2022, το κατά κεφαλήν εισόδημα στη Γάζα ήταν μόνο το ένα τέταρτο αυτού της Δυτικής Όχθης και τα ποσοστά ανεργίας και φτώχειας ήταν πολύ υψηλότερα. Αυτό αντιστοιχεί σε πολύ χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης και επενδύσεων, καθώς και σε σημαντικά χαμηλότερη άνοδο της παραγωγικότητας. Ενώ οι περιορισμοί που επιβάλλει το Ισραήλ στην πρόσβαση και στη μετακίνηση εργατικού δυναμικού και αγαθών εμποδίζουν σοβαρά τα εμπορικά οφέλη και την παραγωγική ικανότητα τόσο στη Δυτική Όχθη όσο και στη Γάζα, οι περιορισμοί είναι πολύ σοβαρότεροι για τη Γάζα.  Υπό αυτές τις συνθήκες, η ανεργία στη Γάζα έφτασε το 45% το 2022 και το ποσοστό του πληθυσμού που ζει κάτω από το εθνικό όριο της φτώχειας ανήλθε στο 53%, έναντι 13 και 14%, αντίστοιχα, στη Δυτική Όχθη.

Το Ισραήλ ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας της Δυτικής Όχθης και της Γάζας. Η έκθεση του ΔΝΤ αναφέρει: «Το Ισραήλ παρέμεινε ο κύριος εμπορικός εταίρος και για τις δύο περιοχές, με περισσότερα από τα μισά εισαγόμενα αγαθά στη Δυτική Όχθη και περισσότερα από τα δύο τρίτα των εισαγωγών στη Γάζα να προέρχονται από το Ισραήλ. Τούτου λεχθέντος, η εξάρτηση των εισαγωγών από το Ισραήλ φθίνει σιγά σιγά από το 2008 και για τα δύο Παλαιστινιακά Εδάφη. Ομοίως, τα περισσότερα εξαγόμενα αγαθά και από τα δύο εδάφη κατευθύνονται προς το Ισραήλ (83% για τη Γάζα και 81% για τη Δυτική Όχθη)». 

Το ΔΝΤ δήλωσε: «Το Ισραήλ όχι μόνο ελέγχει την εμπορική κίνηση και την κυκλοφορία των ανθρώπων μέσα και έξω από τη Γάζα, αλλά περιορίζει επίσης σημαντικά τις διασυνδέσεις και την οικονομική ολοκλήρωση με τη Δυτική Όχθη». 

Το Ισραήλ υποστηρίζει ότι οι περιορισμοί και ο έλεγχος της μετακίνησης των ανθρώπων είναι απαραίτητοι για την ασφάλεια του Ισραήλ. Και λίγο πριν από την επίθεση της Χαμάς τον Οκτώβριο του 2023, το Ισραήλ εξέδωσε πάνω από 18.000 άδειες εργασίας σε Παλαιστίνιους, επιτρέποντας στους εργαζόμενους να αυξήσουν τα εισοδήματά τους. Όμως, το Ισραήλ μπορεί πάντα να επιβάλει αποκλεισμούς, όπως συνέβη τον Σεπτέμβριο του 2023, όταν οι επιθεωρητές ανακάλυψαν, όπως ισχυρίζονται, μια απόπειρα λαθρεμπορίου εκρηκτικών υλών στη Δυτική Όχθη. 

Χαμάς 

Η Χαμάς ιδρύθηκε το 1987 ως παρακλάδι του παλαιστινιακού κλάδου της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Η Χαμάς είναι ταυτόχρονα πολιτικό κίνημα και ισλαμιστικό μαχητικό κίνημα. Το AP Stylebook είναι μία από τις πολλές δημοσιογραφικές παραπομπές που αναγνωρίζουν τη δυαδικότητα της Χαμάς: «Παλαιστινιακό ισλαμικό πολιτικό κόμμα, το οποίο διαθέτει και ομώνυμη ένοπλη πτέρυγα. Η λέξη είναι ακρωνύμιο των αραβικών λέξεων για το Ισλαμικό Κίνημα Αντίστασης». 

Η Χαμάς έχει απευθύνει κάλεσμα για την καταστροφή του Ισραήλ. Το 1997, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ χαρακτήρισε τη Χαμάς τρομοκρατική ομάδα. 

Ως πολιτική ομάδα, η Χαμάς ήταν το ένα από τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα που κατέβασαν υποψηφίους στα ψηφοδέλτια το 2006. Έναν χρόνο αργότερα η Χαμάς κατέλαβε την κυβέρνηση δια της βίας και έκτοτε στη Γάζα δεν έχουν διεξαχθεί εκλογές. 

Ο αποκλεισμός της Γάζας από το Ισραήλ ήταν μια απάντηση στην κατάληψη της κυβέρνησης από τη Χαμάς. 

Γλώσσα 

Όσοι είναι υπέρ του Ισραήλ ή των Παλαιστινίων συχνά επικρίνουν τα μέσα ενημέρωσης για επιπόλαιες επιλογές λέξεων που παραβλέπουν αυτήν την περίπλοκη ιστορία. 

Αποφύγετε τα υποκειμενικά επίθετα, όπως «απρόκλητη επίθεση», εκτός αν παραθέτετε κάποια πηγή. 

Αντιθέτως, να αναγνωρίζετε ότι είναι σημαντικό να συμπεριλαμβάνετε την πληρέστερη εκδοχή των γεγονότων. Η επισήμανση των μακροχρόνιων δεινών των κατοίκων της Γάζας δεν αναιρεί τη φρίκη της επίθεσης ενάντια στους Ισραηλινούς πολίτες. 

Πολλοί αμερικανικοί ειδησεογραφικοί οργανισμοί εγκατέλειψαν τη χρήση της λέξης «τρομοκράτης» και προτίμησαν τη λέξη «μαχητής», επειδή η πρώτη χρησιμοποιούνταν άδικα για συγκρούσεις σε όλον τον κόσμο. Ωστόσο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εξακολουθεί να αναγνωρίζει τη Χαμάς ως τρομοκρατική ομάδα. Και η περιγραφή πολλών από τις ενέργειές τους ως τρομοκρατικές πράξεις είναι ακριβής, συμπεριλαμβανομένης της επίθεσης κατά του Ισραήλ που ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου. 

Για τις αίθουσες σύνταξης που ακολουθούν το AP Style, «αποδώστε τη χρήση της λέξης τρομοκρατία ή τρομοκράτης στις αρχές ή σε άλλους, εκτός αν μιλάτε για σημαντικά ιστορικά γεγονότα που αναγνωρίζονται ευρέως ως τρομοκρατικές ενέργειες». 

Το BBC δέχθηκε έντονες επικρίσεις επειδή αρνήθηκε να χαρακτηρίσει την επίθεση της Χαμάς ως τρομοκρατική ενέργεια. Ο συντάκτης διεθνών υποθέσεων του BBC News, Τζον Σίμπσον, εξηγεί

Η τρομοκρατία είναι μια φορτισμένη λέξη, την οποία οι άνθρωποι χρησιμοποιούν για μια οργάνωση που αποδοκιμάζουν ηθικά. Όμως δεν είναι δουλειά του BBC να λέει στους ανθρώπους ποιον να υποστηρίξουν και ποιον να καταδικάσουν –ποιοι είναι οι καλοί και ποιοι οι κακοί.  Επισημαίνουμε τακτικά ότι η βρετανική και άλλες κυβερνήσεις έχουν καταδικάσει τη Χαμάς ως τρομοκρατική οργάνωση, αλλά αυτό είναι δική τους δουλειά. Πραγματοποιούμε επίσης συνεντεύξεις με προσκεκλημένους και παραθέτουμε αποσπάσματα από συνεργάτες που περιγράφουν τη Χαμάς ως τρομοκράτες. Το βασικό είναι ότι δεν το υπογράφουμε εμείς οι ίδιοι. Η δική μας δουλειά είναι να παρουσιάζουμε στο κοινό μας τα γεγονότα και να το αφήνουμε να αποφασίσει μόνο του.  Δεν παίρνουμε το μέρος κανενός. Δεν χρησιμοποιούμε βαρύγδουπες λέξεις όπως “κακός” ή “δειλός”. Δεν μιλάμε για «τρομοκράτες».

Αποφύγετε τις μεταφορές για το Ολοκαύτωμα 

Οι αναλογίες με το Ολοκαύτωμα είναι το πιο συχνά αθέμιτα χρησιμοποιούμενο ρητορικό μέσο σε αυτήν τη σύγκρουση προκειμένου να ασκηθεί κριτική στο Ισραήλ. Είναι καλύτερο να τις αποφεύγετε και να αποφεύγετε να ενισχύετε αυτούς που τις χρησιμοποιούν. Αν θεωρείτε ότι μια σημαίνουσα άποψη φέρει ευθύνη για την ακατάλληλη χρήση μιας μεταφοράς, φροντίστε να συμπεριλάβετε περαιτέρω πλαίσιο, εξηγώντας για ποιον λόγο οι συγκρίσεις αυτές είναι άστοχες. 

Ταυτότητα 

Η Ένωση Αράβων Δημοσιογράφων και Δημοσιογράφων της Μέσης Ανατολής προσφέρει την εξής συμβουλή: 

Ρωτήστε τους ανθρώπους από τους οποίους παίρνετε συνέντευξη πώς θέλουν να τους χαρακτηρίζουν. Μέσα στο Ισραήλ, οι πιθανές απαντήσεις θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τους χαρακτηρισμούς Αραβοϊσραηλινός ή Ισραηλινός-Άραβας, Παλαιστίνιος πολίτης του Ισραήλ ή απλώς Παλαιστίνιος.  Αναγνωρίστε επίσης το γεγονός ότι οι Παλαιστίνιοι εκπροσωπούν πολλαπλές θρησκείες, συμπεριλαμβανομένων μουσουλμάνων, χριστιανών και άλλων. Η παράβλεψη αυτής της ποικιλομορφίας διαιωνίζει την παραπλανητική αντίληψη ότι η σύγκρουση είναι στον πυρήνα της μια θρησκευτική σύγκρουση μεταξύ Εβραίων και Μουσουλμάνων και όχι φύση πολιτική.

Κάλυψη διαδηλώσεων 

Τις ερχόμενες ημέρες, καθώς το Ισραήλ θα οργανώνει μια δυναμική επίθεση κατά της Χαμάς, θα υπάρξουν διαδηλώσεις και αντιδιαδηλώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Αν και τέτοιες διαδηλώσεις μπορεί να έχουν ειδησεογραφικό ενδιαφέρον λόγω του τόπου διεξαγωγής τους, του μεγέθους της συγκέντρωσης ή της αντίδρασης του κοινού, οι δημοσιογράφοι θα πρέπει να εξετάσουν προσεκτικά τον τρόπο κάλυψης τέτοιων συγκεντρώσεων. 

Να είστε προσεκτικοί όταν επιτρέπετε στους διαδηλωτές να προβάλλουν ανυπόστατους ισχυρισμούς, να διαδίδουν μίσος και να διασπείρουν λάθος χαρακτηρισμούς για τους άλλους. Απλά επειδή οι διαδηλωτές κρατούν πλακάτ και φωνάζουν συνθήματα, οι δημοσιογράφοι δεν έχουν καμία υποχρέωση να δημοσιεύουν ή να μεταδίδουν αυτά τα μηνύματα. Ωστόσο, εάν η εκδήλωση περιλαμβάνει άτομα που μπορούν να θεωρηθούν αξιόλογα για την επικαιρότητα, συμπεριλαμβανομένων εκλεγμένων αξιωματούχων, μπορεί να δικαιολογείται περισσότερο η συμπερίληψη εμπρηστικού ή προβληματικού περιεχομένου. 

Εάν ο δημοσιογράφος επιλέξει να θολώσει ή να παρεμποδίσει με άλλο τρόπο το μήνυμα ενός διαδηλωτή, θα πρέπει να εξηγήσει γιατί ο ειδησεογραφικός οργανισμός έλαβε αυτήν την απόφαση. Να θυμάστε ότι η απόφαση να μεταδοθεί ή να δημοσιευθεί κάτι σήμερα δεν είναι δεσμευτική για μελλοντικές αποφάσεις. Με την πάροδο του χρόνου, η στιγμή μπορεί να έχει μεγαλύτερη ή μικρότερη ειδησεογραφική αξία και έτσι η απόφαση για δημοσίευση μπορεί να αλλάξει. 

(Εδώ υπάρχουν περισσότερες συμβουλές για τους επικεφαλής των αιθουσών σύνταξης σχετικά με τις αντιρρήσεις του προσωπικού για την κάλυψη διαδηλώσεων). 

Χρήση ωμών εικόνων, βίντεο και ήχου 

Η σφαγή περισσότερων από χιλίων ανθρώπων από τη Χαμάς στο Ισραήλ και οι φρικτοί θάνατοι και τραυματισμοί από τις τιμωρητικές αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ στη Γάζα δημιούργησαν ωμές σκηνές θανάτου και οδύνης. Οι υπεύθυνοι δημοσιογράφοι συμπεριλαμβάνουν εικόνες από όλες τις πλευρές του πολέμου. (Οι υπεύθυνοι κριτηρίων περιγράφουν πώς λαμβάνουν αποφάσεις). 

Για να πάρετε αποφάσεις σχετικά με το τι θα δείξετε στο κοινό, λάβετε υπόψη σας τα εξής: 

Ποιος είναι ο δημοσιογραφικός σκοπός πίσω από τη μετάδοση του ωμού περιεχομένου;  

Η παρουσίαση τέτοιου υλικού αποσαφηνίζει την ιστορία ή βελτιώνει την κατανόηση του κοινού; Υφίσταται ζήτημα μεγάλης δημόσιας σημασίας, όπως δημόσιας πολιτικής, κοινωνικής ωφέλειας ή κοινωνικής σημασίας; 

Είναι η χρήση ωμού υλικού ο μόνος τρόπος για να ειπωθεί η ιστορία; 

Τι εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν; Μήπως οι λιγότερο ωμές εναλλακτικές λύσεις αμβλύνουν τη σαφήνεια και την απόδοση της αλήθειας; Οι ωμές εικόνες με τις απαγωγές γυναικών, παιδιών και ηλικιωμένων και οι αιματηρές αποδείξεις του τρόπου με τον οποίο η Χαμάς εκτέλεσε ανθρώπους στα σπίτια τους ήταν αρχικά απαραίτητες για να αποδείξουν στον κόσμο τι είχε συμβεί. 

Αποφύγετε τη συνεργασία με αντιμαχόμενες πλευρές που παρέχουν βίντεο για να υποστηρίξουν τις ενέργειές τους. 

Η Χαμάς παρέχει επιδέξια σκηνοθετημένα και κατασκευασμένα βίντεο με στρατιώτες που στήνουν πυραύλους και ανεμόπτερα, και το ισραηλινό Υπουργείο Άμυνας παρέχει βίντεο με στρατιωτικές κινητοποιήσεις. Και οι δύο πλευρές θέλουν τα βίντεό τους να επιδεικνύουν δύναμη, ικανότητες και αποφασιστικότητα. Όταν οι δημοσιογράφοι χρησιμοποιούν βίντεο που παρέχονται από την κυβέρνηση, θα πρέπει να επισημαίνουν σαφώς και να εξηγούν την προέλευση του βίντεο και να αναλύουν στο κοινό τι έκανε ο δημοσιογράφος για να επαληθεύσει τη γνησιότητα των κυβερνητικών εικόνων. 

Αυτό το άρθρο ενημερώθηκε για να συμπεριλάβει μια ενότητα σχετικά με την ιστορία του κράτους του Ισραήλ και για να παρέχει μια πιο λεπτομερή βάση δεδομένων σχετικά με τις ανθρώπινες απώλειες στην περιοχή.

Διόρθωση: Το Ισραήλ έγινε ανεξάρτηρο κράτος το 1948. Το Ηνωμένα Έθνη πρότειναν την δημιουργία του κράτους του Ισραήλ το 1947.